: Home / JavaScript / artykuły / Tworzenie własnych wtyczek jQuery
Tworzenie własnych wtyczek jQuery
Ocena użytkowników: / 9
SłabyŚwietny 
Wpisany przez Patryk yarpo Jar   
wtorek, 25 maja 2010 20:10

Zobacz ten artykuł na stronie autora: tworzenie własnych wtyczek jQuery.

jQuery to obecnie najpopulariejszy i najszybciej rozwijający się framework javascript. O jego wielkim sukcesie decyduje prostota i efektywność (programisty, niekoniecznie szybkość skryptów).

Bardzo ciekawą opcją w jQuery jest możliwość tworzenia własnych wtyczek, rozszerzających standardowe możliwości biblioteki.

  

Co powinieneś umieć / mieć:

 

Tworzenie wtyczki

Funkcjonalność wtyczki będzie prosta. Rozwinę artykuł "Opisy w chmurce".

Kod tworzący chmurkę nad węzłem zadawanym jako parametr konstruktora wygląda tak:

$(document).ready(function()  {

	    $('#a').mouseover(function() {

	        $('').html('opis').appendTo($(this));

	    }).mouseout(function() {

	        $(this).find('span.bubble').remove();

	    });

	});

 

Chcemy osiągnąć coś takiego:

$(document).ready(function()  {

	    $('#a').bubbleSpeech({'description' : 'opis'});

	});

 

Prawda, że ładniej :). No to do dzieła!

 

Struktura pluginu jQuery

Oto struktura wtyczki do jQuery wg dokumentacji. Każda wtyczka posiada taki szkielet.

// uniknijmy konfliktow nazw przez wykorzystanie anonimowych funkcji

	(function($){

	     $.fn.extend({

	         // w miejsce 'pluginname' wpisujemy nazwe wtyczki

	         pluginname: function(options) {

	             var defaults = {

	                    k1 : v1, // domyślne wartości

	                    k2 : v2 // które można nadpisać przekazując opdowiednie dane w konstruktorze

	             }

	            options =  $.extend(defaults, options); // nadpiszą się tu

	 

	            // dla każdego węzła spełaniającego warunki

	            return this.each(function() {

	                // wykonaj ten kod

	            });

	        }

	    });

	})(jQuery); // przekaz do funkcji referencje na framework

 

Jeśli zastanawiasz się, co oznacza anonimowa funkcja to warto przeczytać artykuł o zasięgu zmiennych w JS.

W oparciu o powyższy kod można stworzyć dowolnie wiele wtyczek.

 

Krok 1 - "hello world"

Na początek w ogóle uruchommy ten kod, z prostym alertem


	 

	   

	   

	    <script type="text/javascript" src="/jquery.js"></script>

	    <script type="text/javascript">
    (function($){
        $.fn.extend({
            bubbleSpeech: function() {
                return this.each(function() {
                    // dla każdego węzła dodajemy obsługę zdarzenia 'click'
                    $(this).click(function() {
                        alert('HelloWorld');
                    });
                });
            }
        });
    })(jQuery);
 
    $(document).ready(function() {
        $('#a').bubbleSpeech();
        $('.b').bubbleSpeech();
    });
    </script>

	    <style type="text/css">
        #a { position: relative;   }       
        #a span.bubble  {  position: absolute;  top: 20px;  left: 0;
            width: 180px; padding: 10px; line-height: 30px;
            border: 1px solid #000; background: #fff;
        }
    </style>

	 

	 

	   

	To jest akapit z id a

	   

	To jest akapit z klasą b

	   

	To jest pojemnik z klasą b

	 

	

 

Powyższy kod pozwala już na używanie naszej własnej wtyczki! Jak widzisz, może kodu jest trochę więcej niż w pierwszy mwypadku, ale za to o ile łatwiej i przyjemniej się tego teraz używa! Choć - trzeba przyznać - efekt póki co nie jest powalający. Same alerty :/

 

Krok 2 - przekazanie parametrów

Teraz przekażmy parametry do naszej wtyczki

(function($) {

	    $.fn.extend({

	        bubbleSpeech: function(options) {

	            var defaults = {

	                description : 'Hello World' // tu mamy domyślne wartości [3]

	            };

	           

	            options = $.extend(defaults, options); // nadpiszmy domyślne wartości [4]

	           

	            return this.each(function() {

	                // dla każdego węzła dodajemy obsługę zdarzenia 'click'

	                $(this).click(function() {

	                    alert(options.description); // wyświetlmy wynik [5]

	                });

	            });

	        }

	    });

	})(jQuery);

	$(document).ready(function() {

	    $('#a').bubbleSpeech({description : 'To jest mój opis 1'}); // to dajemy obiekt z naszymi wartościami [1]

	    $('.b').bubbleSpeech(); // tu bez żadnych danych przekazanych [2]

	});

	// reszta kodu HTML pozostaje bez zmian

 

Jak widać, teraz gdy klikamy opisy są inne. Dzieje się tak dzięki sparametryzowaniu: [1], [2]. Możemy oczywiście zmienić nazwę klucza w przekazywamyn JSON-ie. Należałoby wtedy także dokonać odpowiednich zmian w [3], [5]. Czas, aby nasza wtyczka zaczęła robić, to czego oczekujemy - wyświetlać "chmurkę", a nie alertować.

 

Krok 3 - "chmurka" z opisem

Tym razem zmiany będą dotyczyć tylko samej wtyczki:

(function($) {

	    $.fn.extend({

	        bubbleSpeech: function(options) {

	            var defaults = {

	                description : 'Hello World'

	            };

	           options = $.extend(defaults, options);

	           return this.each(function() {

	                var self = $(this); // [1]

	                self.mouseover(function() {

	                    var zIndex = self.css('z-index'); // [2]

	                    $('').

	                        attr({'zindex' : zIndex}). // [3]

	                        html(options.description).

	                        appendTo(self);

	                    self.css({'z-index' : 10000000000}); // [4]

	                }).mouseout(function() {

	                    var bubble = self.find('span.bubble'); // [5]

	                    var zIndex = bubble.attr('zindex'); // [6]

	                    self.css({'z-index' : zIndex}). // [7]

	                        find('span.bubble').remove(); // [8]

	                });

	            });

	        }

	    }); 

	})(jQuery);

 

W powyższym kodzie po kolei robimy:

  1. Tworzymy obiekt dla aktualnego węzła DOM spełniającego warunki podane w konstrukltorze [np. id = "a" => $('#a') ].
  2. Zapamiętujemy aktualną wartość z-index...
  3. ... i zapisujemy ją na przyszłośc w specjalnym - niezgodnym ze standardami atrybucie
  4. Ustawiamy bardzo duży z-index (aby nasza chmurka przykryła wszystko inne).
  5. Chwytamy naszą chmurkę.
  6. Odczytujemy wcześniej [2] zapisany z-index.
  7. Ponownie przypisujemy naszemu węzło wi jego pierwotny z-index [aby niczego nie popsuć]
  8. Usuwamy chmurkę.

 

Tym sposobem zyskujemy już gotową wtyczkę.

 

Co można poprawić?

Zawsze jest coś do poprawienia. Tu chociażby warto dodać nowy parametr - nazwę klasy dla chmurki. Póki co jest zahardkodowane "bubble". Istnieje jednak możliwość, że ktoś zechce tak nazwać klasę na swojeje stronie. Warto więc może dać tym sterować.

Zobacz podobne artykuły

 

Komentarze 

 
0 #2 2011-09-28 13:20
Bardzo dobre :) Dzięki!
Cytować
 
 
+3 #1 2010-05-29 22:19
A to mi się przyda:) dzięki:)
Cytować
 

Dodaj komentarz


Kod antysapmowy
Odśwież

5