: Home / JavaScript / artykuły / Pseudo MVC z wykorzystaniem jQuery

Warning: file_get_contents(http://graph.facebook.com/http://youthcoders.net/javascript/artykuly/751-pseudo-mvc-z-wykorzystaniem-jquery.html): failed to open stream: HTTP request failed! HTTP/1.0 403 Forbidden in /var/www/old-yc/plugins/content/addthis.php on line 38
Pseudo MVC z wykorzystaniem jQuery
Ocena użytkowników: / 1
SłabyŚwietny 
Wpisany przez Patryk yarpo Jar   
niedziela, 05 września 2010 16:24

Poprawiony artykuł dostepny na blogu autora "MVC w JavaScript zbudowane na jQuery".

Kod HTML coraz częściej naszpikowany jest wieloma artybutami pomocnymi przy wdrażaniu kodu JS do projektu. Czy nie da się z tym czegoś zrobić? Dodatkowo bardzo często kod JS jest "brudny" przez mieszanie wartw: danych, prezentacji i logiki. W małym projekcie to znośne, ale w dużych zaczyna być nie do ogarnięcia. Spróbuję pokazać co można zmienić w tej kwestii.

 

Strona "spaghetti"

Dawniej stosowało się określenia "spaghetti HTML", mając na myśli kod HTML naszpikowany artybutami nadającym stronie wygląd. Aby temu zapobiegać zaczęto stosować CSS. W przypadku JS także można zostawić kod HTML czystym od wszelkim artybutów "zdarzeniowych" (onclick, onmouseover itp.). Najpierw kod, gdzie tego nie zrobię i artybuty będą zaszyte w kodzie HTML:

<html>
    <head>
    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=utf-8"/>
    </head>
    <body>
        <div id="content">Tu się coś zmieni</div>
        <button onclick="document.getElementById('content').innerHTML='Cześć'">Akcja 1</button>     
    </body>
</html>

Po kliknięciu na przycisk w kontenerze #conent zostanie podmieniony ciąg znaków. Czy jednak nie wydaje Ci się to nieelegancke?

 

Zebranie wszystkich akcji w jednym miejscu

Spróbujmy do tego podejść trochę inaczej. Zamiast wstrzykiwać kod JS do artybutów znaczników, dajmy ten kod w jednym miejscu strony. W poniższym przykładzie użyję bibliteki jQuery. Jeśli nie używałeś jej nigdy, zachęcam do krótkiego tutorialu.

<html>
<head>
    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=utf-8"/>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-1.4.2.min.js"></script>
    <script type="text/javascript">
    $(document).ready(function() {
        $('#action').click(function() {
            $('#content').html('Cześć');
        });
    });
    </script>
</head>
<body>
    <div id="content">Tu się coś zmieni</div>
    <button id="action">Akcja 1</button>    
</body>
</html>

Kod HTML od razu stał się bardziej przejrzysty. Jednak nikt nie powiedział, że ten cały system będzie tak prosty. Mało który skrypt JS nie korzysta dzisiaj z ajaksa, często zmienia duże kawałki kodu HTML operując na modelu DOM. Może warto więc byłoby zrobić to trochę inaczej:

 

<html>
<head>
    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=utf-8"/>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-1.4.2.min.js"></script>
    <script type="text/javascript">
    $(document).ready(function() {
        var oController = yController();

        $('#action').click(oController.clickHandler);
    });

    var yController = function()
    {
        function fClickHandler()
        {
            $('#content').html('Cześć');
        }

        return {
            clickHandler : fClickHandler
        };
    };
    </script>
</head>
<body>
    <div id="content">Tu się coś zmieni</div>
    <button id="action">Akcja 1</button>    
</body>
</html>

Tym sposobem ograniczyliśmy do jednej linii kod odpowiedzialny za przypisanie zdarzeniu jakiejś funkcji. Jednak skrypt rozrósł się nam trochę. Na dobrą sprawę w obiekcie yController dzieje się to samo, co działo się wcześniej w ciele anonimowej funkcji. Spróbujmy dodać jeszcze dodatkowe obiekty - jeden, który będzie "gmerał" w modelu DOM, a drugi który będzie uzyskiwał wymagane dane.

 

Model - View - Controller

<html>
<head>
	<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=utf-8"/>
	<script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-1.4.2.min.js"></script>
	<script type="text/javascript" src="/mvc.js"></script>
	
</head>
<body>
	<div id="content">Tu się coś zmieni</div>
	<button id="action1">Akcja 1</button>
</body>
</html>

Oraz kod pliku mvc.js

    $(document).ready(function() {
        var oController = yController();

        $('#action1').click(oController.clickHandler);
    });

    var ySrc = function() {
        function fGetLabel(fSuccess, fErorr)
        {
            // tu jakis ajax, ja podaje na sztywno dane,
            // tak jakbym przekazal do funkcji callback
            var fakeData = { result : "cześć" };
            fSuccess(fakeData);
        }
        return {
            getLabel : fGetLabel
        };
    };

    var yView = function()
    {
        function fDisplayContent( data )
        {
            $('#content').html(data.result);
        }
        return {
            displayContent : fDisplayContent
        };
    };

    var yController = function()
    {
        var oSrc = ySrc(),
            oView = yView();
        function fClickHandler()
        {
            var label = oSrc.getLabel(oView.displayContent);
        }
        return {
            clickHandler : fClickHandler
        };
    };

Jak widać bardzo często korzystam tu z faktu że w JS bardzo przyjemnie przekazuje się funkcje jako parametry do innych funkcji. Zobacz linię 37. Kiedy stwierdzisz, że co dane powinny się pojawić gdzie indziej ograniczysz liczbę zmian do jednego miejsca - w konstruktorze obiektu yView. A być może - patrząc przyszłościowo - także kod z `displayContent' da się wykorzystać jeszcze w kilku miejscach?

Przykład wykorzystania tego podejścia w większym projekcie:

Tags:

Zobacz podobne artykuły

< Poprzednia   Następna >
 

Dodaj komentarz


Kod antysapmowy
Odśwież